حنا هندی دست هدیه جالب عروس هندی به خواهر شوهرش

با این حال، بیشترین کاربرد حنا هندی دست برای زینت است.

هدفی که برای نزدیک به دو هزار سال خدمت کرده است – حداقل از زمانی که دانشمندی به نام وتسیایانا کاما سوترا را در حدود قرن سوم نوشت.

در متن، Vatsyayana هنرهای مختلفی را که یک زن برای خشنود کردن و اغوا کردن باید یاد بگیرد، ترسیم می کند. مالیدن مهندی روی کف دست، شانه و پشت یکی از آنهاست. (سینه ها را نیز می توان تزیین کرد، اما این طرح ها با زعفران و مشک ساخته می شوند.)

تقریباً دو هزار سال بعد، زنان هندی این عمل را ادامه می دهند – عمدتاً برای مناسبت های خاص مانند عروسی ها و جشنواره ها.

برای بازدیدکنندگان هندی، گرفتن مهندی یک تجربه فرهنگی منحصربه‌فرد است که می‌توانند آن را با خود به خانه ببرند: رنگ ممکن است محو شود، اما خاطره آن مدت‌ها باقی خواهد ماند.

هند، مصر و ایران همگی ادعای منشا طرح های حنا را دارند. مصریان اولیه کف دست های خود را در خمیر حنا فرو می کردند و متوجه شدند که بدن آنها را خنک می کند. هندی ها یک دایره ساده روی کف دست خود می کشیدند و انگشتان خود را با خمیر حنا می پوشاندند.

زنان جنوب هند هنوز از این طرح سنتی استفاده می کنند: دایره بزرگی روی کف دست که توسط دایره های کوچکتر احاطه شده است، با انگشتان درپوش. با این حال، در بیشتر موارد، زینت ماهدی به یک هنر پیچیده تبدیل شده است.

دورگا سینگ، یک فولکلور و راهنمای تور که ملک خانوادگی خود را در جیپور به یک هتل بوتیک تبدیل کرده، می‌گوید: طرح‌های حنا با نقوش رایج هندی مانند تاک بلا یا خزنده، مور یا طاووس، انبه یا پیسلی، نیلوفر آبی و گل‌های دیگر آغاز می‌شود. به نام درا مانداوا.

کثر طرح ها با دایره شروع می شوند. سپس دور دایره را گلبرگ می کشید، گلبرگ ها را با خطوط مستقیم پر می کنید و از آنجا می روید. بعد از چند هفته تمرین، با آتا یا آرد گندم خمیری درست می‌کنید که تقریباً قوام مایه کیک است.

خمیر آرد لکه نمی‌شود، بنابراین تازه‌کار می‌تواند بدون مجازات آزمایش کند. نور، اولین معلم من، یک متخصص پاکسازی است و مخروط های مهندی خود را – برای فشردن خطوط نازک خمیر با الگوهای دقیق – با پلاستیک درست می کند. اکثر دیگران آنها را به صورت آماده خریداری می کنند.

طی چند روز، با استفاده از خمیر آرد، فشردن انگورهای گل روی کف دستم و “النگوهای” هندسی دور مچ دستم را تمرین می کنم. آنها لک می کنند. یکنواخت نیستند آنها نامتناسب هستند با این حال، می توانم خودم را در حال بهتر شدن ببینم.

نور با مهربانی می گوید: «نگران نباش. هنرمندان واقعی حنا سه چیز مشترک دارند: صبر، پشتکار و توجه به نسبت.

او مرا تشویق می کند که به راجستان بروم، که عمیق ترین ادعای “سبک هندی” در طراحی حنا را دارد.