کشمش طلایی: کشمش طلایی مانند کشمش سبز از انگور بدون هسته تامپسون یا انگور زرد بدون هسته تهیه می شود. برای جلوگیری از تغییر رنگ، کشمش را در دستگاه آبگیری درست می کنند.
در برخی موارد از دی اکسید گوگرد در فرآیند تولید برای حفظ رنگ طلایی استفاده می شود. این نوع کشمش طعم کاراملی کمتری نسبت به کشمش آفتابی دارد.
مویز: این نوع کشمش رنگی تیره دارد و از نوع خاصی از انگور به نام بلک کورنت تهیه می شود. این نوع انگور خاص در شهر بندری به همین نام در یونان رشد می کند.
کشمش به زانت نیز معروف است. این نوع کشمش اغلب با سایر میوه های خشک بسته بندی می شود. گاهی اوقات آن را به عنوان “مویز سیاه” نیز فروخته می شود. البته باید توجه داشت که با وجود این نامگذاری، مویز هیچ ربطی به خانواده توت ها ندارد.
چگونه می توانید تفاوت بین کشمش، سلطانی و مویز را تشخیص دهید؟ دانستن تفاوت های این سه نوع کشمش کمی گیج کننده است زیرا در سراسر جهان نام های متفاوتی دارند.
به عنوان مثال، آمریکایی ها از اصطلاح کشمش هم برای کشمش و هم برای سلطان استفاده می کنند. البته گاهی به سلطان «کشمش طلایی» نیز گفته می شود.
در برخی کشورها کشمش و سلطان را با انگورهای مختلف و روش‌های فرآوری متفاوت درست می‌کنند. خوب است بدانید آنچه در اکثر کشورها به کشمش معروف است از خشک کردن انگور در مدت زمان حدود 3 هفته به دست می آید و رنگ قهوه ای تیره دارد.
کشمش دارای رنگ تیره، طعم شیرین و بافت نرم است. از نظر اندازه، کشمش معمولاً بزرگتر از سلطانی و مویز است. سلطان ها شیرین تر از کشمش هستند و در بین این سه گونه، روشن ترین رنگ را دارند. مویز از نظر رنگ تیره تر و از نظر اندازه کوچکتر از کشمش و سلطانی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.